Wydawca treści Wydawca treści

Historia nadleśnictwa

Obejście nadleśnictwa składało się z: dwupiętrowego domu mieszkalnego z poddaszem i tarasem, budynku biurowego, obory, warsztatu kołodziejskiego, garażu, stodoły, parku i pastwiska. Na podwórzu znajdował się stojący do dziś pomnik przyrody–sędziwa lipa. Budynek obecnego nadleśnictwa wybudowano w 1910 roku.

Na przełomie XIX i XX wieku Nadleśnictwem kierował Królewski Nadleśniczy Eugen Kruger. Po nim nadleśnictwo przejął Nadleśniczy Scherließ i kierował nim do 01.08.1939. W okresie wojny Nadleśnictwem zarządzał Rudi Brehm aż do 05.03.1945r.Nadleśnictwo liczyło wówczas 5000 hektarów i było podzielone na 5 leśnictw: Püttkrug (Pucice), Rörchen (Rurka), Hornskrug (Rzęśnica – miejscowość nie istnieje a była w miejscu skrzyżowania drogi krajowej nr 3 z drogą do Załomia), Unter Karlsbach (Łęsko),Ober Karlsbach. Na 98 % powierzchni rosła sosna. Resztę stanowiły dąb i buk – po 1%. Pracownikami Nadleśnictwa była ludność z okolicznych miejscowości. W okresie wojny pracowało 30 francuskich jeńców wojennych.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Granice nadleśnictwa:


- zachodnia – Hornskrug (Rzęśnica) – Nadleśnictwo - Püttkrug (Pucice) – dworzec w Rurce – od dworca 2,5 km w kierunku Goleniowa
- północna – od tamtego punktu aż do Iny
- wschodnia – wzdłuż Iny do Ober Karlsbach i Sowna (Hinzendorf)
- południowa – autostradą Szczecin – Stargard do Rzęśnicy
Z relacji syna nadleśniczego Gerda Brehme wynika, że nadleśnictwo nie ucierpiało na skutek nalotów aliantów na Szczecin i okolice. Jedynym nalotem zagrażającym lasom Nadleśnictwa było bombardowanie, powstałej w latach 30-tych XX wieku, fabryki silników lotniczych Junkersa. Już wtedy na terenie Nadleśnictwa znajdowały się 2 wieże strażackie widoko-meldunkowe wyposażone w łączność telefoniczną!!! Jedna z nich znajdowała się w Rzęśnicy, druga w Łęsku w Załomiu. Na terenie obecnej siedziby nadleśnictwa wcześniej zlokalizowany był klasztor. Obiekt, w którym obecnie mieści się biuro Nadleśnictwa Kliniska w okresie przed II wojną światową był budynkiem mieszkalnym, w którym mieszkał nadleśniczy z rodziną. Obok budynku obecnego nadleśnictwa w lesie w kierunku południowo-wschodnim znajdował się grobowiec z XIX wieku wykonany z czarnego marmuru (zniszczony przez wandali w latach 1975-1980), w którym spoczywały szczątki jednego z nadleśniczych. Obok pomnika przyrody – „Lipy Anny" znajdowały się dobrze wychłodzone piwnice używane jako miejsce przechowywania żywności. Budynek został przeznaczony na biuro nadleśnictwa w latach 60-tych, w części na biuro, a w części na mieszkania nadleśniczego i głównego księgowego. W miarę rozrostu obsady nadleśnictwa mieszkania były likwidowane i ostatecznie w 1997 roku budynek w całości przeznaczono na biura i pod obiekty LKP-u.Wcześniej nadleśnictwo mieściło się w innym budynku na terenie wsi Kliniska. Biuro nadleśnictwa mieściło się w obiekcie, w którym obecnie znajduje się sala wystawowa i sala edukacyjna
.

HISTORIA OD 1945 ROKU
Nadleśnictwo Kliniska zostało utworzone w 1945r. pod nazwą Wrzosowa, z byłych terenów leśnych stanowiących grunty Lasów Państwowych oraz lasów upaństwowionych w skład których weszły lasy miasta Szczecin Dąbie, miasta Stargard jak również prywatnej własności majątkowej i wiejskiej.
Pierwotna powierzchnia nadleśnictwa wynikająca z prowizorycznego planu urządzania lasu opracowanego na lata 1952-1964 wynosiła 8744 ha.
Gospodarka pierwszych lat okresu powojennego charakteryzowała się dążeniem do likwidacji szkód z okresu wojny.
Na terenie dawnego Nadleśnictwa Wielgowo utworzonego w 1945r. z uwagi na skutki działań powojennych – wielkoobszarowe pożary terenów leśnych o powierzchni ponad 1000 ha drzewostanów sosnowych realizowano odnowienia w wyniku czego powstały dwa duże kompleksy równowiekowych drzewostanów sosnowych stanowiących znaczną część obecnego Leśnictwa Wielgowo i Leśnictwa Załom.
Przystąpiono do odnowień zaległych halizn oraz usuwania płazowizn.
W latach 1955-1962 występowały zagrożenia od szkodników pierwotnych (szczygonia chojnówka i poproch cetyniak), które zwalczono chemicznie na powierzchni 330 ha.

Nadleśnictwo Kliniska w aktualnych granicach zostało utworzone z dniem 01 kwietnia 1972r. z połączenia dawnych Nadleśnictw: Kliniska, Wielgowo i południowej części Nadleśnictwa Goleniów. Grunty nadleśnictwa położone są w województwie zachodniopomorskim.
Zasięg terytorialny Nadleśnictwa Kliniska wynosi 71341 ha i obejmuje teren gmin: Goleniów, Stargard, Kobylanka, Maszewo, Stara Dąbrowa, Stare Czarnowo oraz miast: Szczecin i Goleniów.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

#ZasadźSięNaZdrowie

#ZasadźSięNaZdrowie

Wspólna akcja sadzenia drzew

Na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie w Nadleśnictwa Kliniska sadzenie w ramach ww.akcji zaplanowano w dniu 25 października br.

 

Organizatorzy:  Lasy Państwowe oraz Główny Inspektorat Sanitarny

W 2019 roku Państwowa Inspekcja Sanitarna obchodzi 100-lecie istnienia, a Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe 95-lecie istnienia. Mogłoby się wydawać, że obie Instytucje są zupełnie różne pod względem zadań oraz obszaru działania, ale można dostrzec wspólny mianownik jakim jest TROSKA O ZDROWIE MIESZKAŃCÓW POLSKI.  Promocja zdrowia fizycznego i psychicznego, aktywność na świeżym powietrzu, wypoczynek, edukacja i profilaktyka to ich priorytetowe zadania. W związku z tym instytucje łączą swoje siły i  ruszają ze specjalną, wspólną akcją sadzenia drzew!

Las to miejsce relaksu, zarówno fizycznego i psychicznego, odprężenia oraz odpoczynku. Z kolei ludzie, którzy mają dostęp do terenów zielonych, są na ogół zdrowsi. Regularny kontakt z naturą ma pozytywny wpływ na zdrowie, sprzyja rozwijaniu zdrowego stylu życia, a także kształtowaniu innych czynników prowadzących do poprawy i zachowania jakości życia ludzi. Rosnące zainteresowanie prozdrowotnymi właściwościami lasu sprzyja podejmowaniu działań na rzecz promocji leczniczych walorów lasu. Dlatego też w poczuciu odpowiedzialności za zdrowie ludzi naszym celem jest zachęcenie do postrzegania lasu jako środowiska sprzyjającego zdrowiu.

Wspólna akcja pod hasłem #ZasadźSięNaZdrowie została zaplanowana na drugą połowę października 2019 r. i odbędzie się w całej Polsce na terenach zarządzanych przez Lasy Państwowe. Zaplanowano posadzenie 16 000 sadzonek drzew i krzewów gatunków rodzimych, co ma symbolizować zaangażowanie wszystkich pracowników służb sanitarnych.

Warto pamiętać, że Lasy Państwowe każdego roku sadzą ok. 500 mln drzew,  czyli średnio aż tysiąc w ciągu minuty. Leśnicy sadzą je w miejscach, gdzie wycięli wcześniej drzewa na potrzeby polskiej gospodarki i rodzin (odnowienia) oraz tam, gdzie lasu dotąd nie było, np. na nieużytkowanych już gruntach porolnych (zalesienia). W dużej mierze dzięki leśnikom lasy zajmują obecnie już 30 proc. powierzchni Polski, podczas gdy tuż po II wojnie światowej było to niecałe 21 proc. Pozyskanie drewna w Lasach Państwowych jest znacznie mniejsze niż jego naturalny roczny przyrost, dlatego systematycznie rośnie nie tylko obszar zajmowany przez lasy, ale też ich zasobność - jest w nich coraz więcej dojrzałych drzew, są one coraz starsze i grubsze. W LP tzw. zapas drewna na pniu przekracza dziś ponad 2 mld m3 – o ponad 60 proc. więcej niż w roku 1989. W uproszczeniu można powiedzieć, że 30 lat temu, na początku przemian ustrojowych, na każdego Polaka przypadało średnio 99 drzew w lasach w zarządzie LP. Dziś, mimo że liczba ludności nie zmieniła się istotnie od tamtego czasu, jest to już średnio 161 drzew per capita – o 63 więcej.

W tym roku leśnicy posadzą drzewa na powierzchni ok 55 tys. ha. Warto wiedzieć, że w miejscu jednego wyciętego drzewa sadzi się kilkanaście młodych. W polskich lasach systematycznie zwiększa się również udział innych gatunków niż sosna, głównie liściastych. Leśnicy odchodzą od monokultur,  dostosowując skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu.