Asset Publisher
urządzanie lasu
Na zdjęciu widoczne są lasy nadleśnictwa z lotu ptaka/fot. R.Siarkiewicz-Hoszowski
Na zdjęciu widoczne są lasy nadleśnictwa z lotu ptaka/fot.R.Siarkiewicz-Hoszowski
Podstawą prowadzenia wielofunkcyjnej gospodarki leśnej w Lasach Państwowych, mającej na celu powszechną ochronę lasów, trwałość ich utrzymania przy ciągłym i zrównoważonym wykorzystaniu wszystkich ich funkcji oraz powiększanie zasobów leśnych jest plan urządzenia lasu. Jest to dokument opracowywany dla każdego nadleśnictwa na okres 10 lat (w uzasadnionych przypadkach może być opracowany na okres krótszy, np. w przypadku wystąpienia klęski żywiołowej), zawierający opis i ocenę stanu lasu oraz określający cele i zadania prowadzonej gospodarki leśnej.
Plany urządzenia lasu wykonywane są przez specjalistyczne jednostki m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej. Po przeprowadzeniu konsultacji z udziałem społeczeństwa, plany urządzenia lasu zatwierdzane są decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu gospodarowania na terenach leśnych wraz ze wskazaniem celów i zadań do wykonania, uwzględniających zarówno aspekt przyrodniczy jak i ekonomiczny funkcjonowania nadleśnictwa oraz wszystkie funkcje lasu wymaga wykorzystania wiedzy z wielu dziedzin takich jak: ochrona przyrody, botanika, siedliskoznastwo, gleboznawstwo, klimatologia i in.
Sporządzenie planu urządzenia lasu poprzedzają prace terenowe, które polegają na dokładnej inwentaryzacji i ocenie stanu lasu. Wykonawca planu określa takie cechy lasu jak: struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W pracach tych wykorzystuje się najnowsze osiągnięcia techniki jak skaning laserowy, dane pozyskane z analizy zdjęć satelitarnych i lotniczych, NMT, NMPT. Dane uzyskane z pomiarów, analiz i obserwacji odzwierciedlane są m.in. na mapach numerycznych (LMN), będących częścią informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia zebrane dane.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- Opis lasów i gruntów, w tym gruntów przeznaczonych do zalesienia
- Określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi)
- Analizę gospodarki leśnej w minionym okresie
- Program ochrony przyrody
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji urządzania lasu, do pobrania tutaj.
Aktualnie obowiązujący plan urządzenia lasu dla naszego nadleśnictwa, sporządzony na okres od 01.01.2018 r. do 31.12.2027 r. można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.
Tekst: R.Borowski
Asset Publisher
Zimowe liczenie hibernujących nietoperzy
Zimowe liczenie hibernujących nietoperzy
fot. Nocki Natterera
Mopek
Nocek rudy
Piwnica-potencjalne miejsce zimowania nietoperzy
Przed wejściem do bunkru
Na terenie Szczecina i okolic odbyła się coroczna akcja liczenia zimujących nietoperzy. Akcję prowadziło ZachodniopomorskieTowarzystwo Chiropterologiczne „Mopek” wraz z Szczecińskim Stowarzyszeniem Przygodowym „Za horyzont”. Inwentaryzacją objęto obiekty najchętniej wykorzystywane przez tą grupę ssaków na spędzenie zimy. Miejsca te muszą cechować się przede wszystkim w miarę stałą temperaturą na poziomie kilku stopni Celsjusza powyżej zera i dużą wilgotnością powierza. Najlepiej do tego celu nadają się wszelkie budowle podziemne, takie jak bunkry, schrony, ziemianki, piwnice, ale również nieczynne hale produkcyjne. Inwentaryzację przeprowadzono również w obiektach znajdujących się na terenach leśnych zarządzanych przez Lasy Państwowe w Nadleśnictwie Kliniska i Nadleśnictwie Gryfino. W inwentaryzacji tej uczestniczył Maciej Jaguś – przedstawiciel Nadleśnictwa Kliniska. Na terenie Nadleśnictwa Kliniska inwentaryzacja hibernujących nietoperzy prowadzona jest corocznie na terenie Leśnictwa Załom oraz na terenie Leśnictwa Morawsko. W kilku powojennych schronach przeciwlotniczych w Załomu stwierdzono zimowanie 20 osobników nietoperzy z 5 gatunków: nocek rudy, nocek Natterera, gacek brunatny, mopek i karlik. Coroczne obserwacje wskazują na coraz większą ilość zimujących u nas nietoperzy, jednak powszechna dostępność obiektów i duża penetracja oraz stosunkowo niekorzystny mikroklimat (przewiewność obiektów) mają dla nietoperzy niekorzystny wpływ.
Aby nietoperze mogły bez zakłóceń odbyć hibernacje nie można ich w żaden sposób niepokoić, ponieważ każde wybudzenie z zimowego letargu jest dla nietoperzy dużym wydatkiem energetycznym decydującym o tym czy przetrwają zimę.
Nietoperze oprócz ptaków są naszymi największymi sprzymierzeńcami w ograniczeniu liczebności tak nielubianych przez nas owadów – komarów. Pomóżmy im zatem spokojnie przetrwać ten trudny dla nich okres, a one latem na pewno za to nam się odwdzięczą.
Tekst: M. Jaguś
Zdjęcia: M. Dziubak, M. Jaguś
